Succesverhaal van Jan Bakker.

Mijn man Jan. Voor mopperen had hij een 11.
Hij zat helemaal niet lekker in zijn vel. Dat was al een paar jaar zo.

Toen ik hem vertelde over de methode wilde hij daar niks maar dan ook niks van weten. Oké, van mij hoeft het niet, je moet het zelf weten.

Tot ik mij in deze methode ging verdiepen en ik las dat het ook werkt bij neurologische aandoeningen. Ik had hem zo ver dat hij het een maand wilde proberen, na een maand zouden we evalueren, en als het niet werkte voor hem, zou hij ermee stoppen. Afgesproken!

Na een paar dagen merkte ik al verschil, hij zat te neuriën achter de computer, maar ik zei niks. Na een week zei Jan; "ik moet je wat bekennen, ik lijk me wel fitter te voelen”. We hebben nooit meer geëvalueerd, hij is nu zelfs zo enthousiast dan hij iedereen erover vertelt.
Hij is zo veranderd, hij is veel fitter en gezelliger. Heel veel klachten zijn verdwenen.
Hij zit stukken beter in zijn vel. Is niet meer zo opvliegerig, mopperig en onredelijk.
Hij is weer mooi bezig en zit niet meer de hele dag op de bank te slapen.
 
De chronische slijmbeursontsteking in zijn arm is over.
Hij had last van Carpale-tunnel syndroom in zijn pols, de tintelingen in zijn pols zijn nu weg.
Hij had medicijnen voor droge ogen en een medicijn tegen allergieën.
Hij slikte vaak pijnstillers tegen de hoofdpijn. Nu gebruikt hij al deze medicijnen al heel lang niet meer.
De pijn in zijn nek en knie is over.
Hij is zonder er wat voor te doen 20 kg. afgevallen.
Het oorsuizen [tinitus] is helaas niet weg, wel een heel stuk naar de achtergrond, het overheerst niet meer.
Het overmatig zweten en zijn zweet voeten zijn ook over.
En zoals hij dat zelf zegt: "een heerlijk zacht huidje”.

Kort samengevat, wonderbaarlijk hoe hij is veranderd.
En ik, mijn leven is ook heel erg daardoor veranderd. Geen mopperende vent meer op de bank, maar een vrolijke en gezellige man die overal weer voor te porren is.

Wat zal de wereld veranderen als iedereen volgens deze methode zou leven, geen chagrijnige of opgefokte mensen meer met een kort lontje. En veel, veel minder geld nodig voor de gezondheidszorg. Het is nog steeds niet te geloven.

Carla Bakker.
 

 
Home